Multimedalista. To słowo najlepiej charakteryzuje Eugeniusza Pędzisza, strzelca pochodzącego z Zielonej Góry. Na swoim koncie ma bowiem, obok 4 olimpijskich startów, 66 medali mistrzostw Polski, 10 krążków wywalczonych podczas mistrzostw Europy i 5 medali mistrzostw świata.
Wszystkie te tytuły udało się Pędziszowi zdobyć podczas 26-letniej kariery. Zaczynał w 1961 r. w Czarnych Żagań, potem był zawodnikiem Gwardii Zielona Góra i jej imienniczki z Warszawy, a następnie do końca swoich startów reprezentował barwy Gwardii Opole.
Tak znaczącą liczbę medali strzelec z broni długiej (karabin) zawdzięcza formule mistrzostw Polski. Krążki i tytuły przyznawano w każdego rodzaju broni i konkurencji, stąd też dla najlepszych nie było niczym nadzwyczajnym wygranie podczas jednego turnieju kilku konkursów. Tak nazbierało się 11 medali zmagań o prymat w kraju w konkurencjach juniorskich i 55 krążków już w seniorach. Pędzisz 5-krotnie był mistrzem Polski juniorów, a 17 razy zdobywał tytuł najlepszego w kraju wśród „dorosłych" zawodników. Do tego dorobku dorzucił dwa tytuły mistrza świata, oba wywalczone w 1974 r. w szwajcarskim Thun, a także 3 złote medale mistrzostw Starego Kontynentu, po które sięgał w Enschede (1974 r.), Bukareszcie (1975 r.) i Winterthur (1977 r.).
Nieco gorzej jeden z najbardziej utytułowanych strzelców w historii Polski spisywał się podczas igrzysk olimpijskich. Na pierwsze pojechał w 1968 r. do Meksyku. Uplasował się tam na 20. pozycji. Cztery lata później w Monachium startował już w dwóch konkurencjach, ale nie udało mu się osiągnąć dobrego rezultatu. Był 19. i 36. Poprawił się na kolejnych igrzyskach w 1976 r. w Montrealu, gdzie zajął miejsce 14-15. Najlepszy rezultat osiągnął podczas kolejnego olimpijskiego turnieju w Moskwie, gdzie w swojej koronnej konkurencji (karabin dowolny małokalibrowy, 3 x 40 strzałów z 3 postaw) zajął 8. miejsce.
W 1986 r. Eugeniusz Pędzisz zakończył zawodniczą karierę. Jest zasłużonym trenerem oraz działaczem sportowym. Dziś obchodzi swoje 67. urodziny.
Komentarz zanim zostanie opublikowany, poddany jest weryfikacji. Jeżeli jego treść nie łamie regulaminu strony, będzie opublikowany.
Brak komentarzy.
Nazwa organizacji reprezentującej kraj: Polski Związek Strzelectwa Sportowego
Data powstania organizacji: 5 marca 1933
Członkostwo w strukturach międzynarodowych: Międzynarodowa Federacja Strzelectwa Sportowego (ISSF)
Organizowane imprezy: Mistrzostwa Świata we Lwowie (1931), Mistrzostwa Europy we Wrocławiu (1994) oraz w Warszawie (1997)
Najważniejsze daty w historii strzelectwa
1927 – Marian Borzemski zajmuje 2. miejsce w konkurencji karabin standard (3x20 strzałów, 300 m leżąc) na Mistrzostwach Świata w Rzymie
1931 – Józef Kiszkurno zajmuje 1. miejsce w konkurencji Trap 200 (strzelanie do rzutków) na Mistrzostwach Europy we Lwowie (Polska)
30 sierpnia – 6 września 1931 – Andrzej Matuszak zajmuje 1. miejsce w konkurencji karabin standard (3x20 strzałów, 300 m stojąc) na Mistrzostwach Świata we Lwowie (Polska)
30 sierpnia-6 września 1931 – Jerzy Podoski zajmuje 1. miejsce w konkurencji karabin małokalibrowy (100/200m leżąc 30+30 strzałów) na Mistrzostwach Świata we Lwowie (Polska)