Notatka z życia: Grzegorz Wagner

2013-12-12, 06:37   A A A   drukuj   Piotr Stokłosa

Nie jest łatwo być synem słynnego trenera i jednocześnie próbować sił w dyscyplinie, z którą wciąż związany jest ojciec. Coś na ten temat wie syn Huberta Wagnera – Grzegorz. Choć w trakcie kariery tego zawodnika pojawiały się głosy, że chociażby powołania do reprezentacji zawdzięcza ojcu, dzięki własnym umiejętnościom rozgrywającemu udało się zaliczyć całkiem bogatą przygodę z siatkówką.

Grzegorz Wagner przyszedł na świat 13 grudnia 1965 roku. Nazwisko zobowiązywało, więc w wieku 15 lat syn legendarnego szkoleniowca rozpoczął treningi w stołecznej Legii. Przygoda z tym klubem nie trwała jednak długo. Już w 1982 roku Wagner trafił do innego zespołu ze stolicy – MKS MDK Warszawa. Stamtąd przeszedł z kolei do pierwszoligowej Resursy Łódź, w barwach której w wieku 19 lat zadebiutował w najwyższej klasie rozgrywkowej. Tam też rozgrywający nie zagrzał jednak miejsca na dłużej. Już po roku był zawodnikiem Hutnika Kraków, z którym w końcu związał się na kilka lat.

To właśnie z tym klubem Grzegorz Wagner święcił swoje największe sukcesy. Trzy medale mistrzostw Polski – brązowy, srebrny i złoty, a także Puchar Polski. To najważniejsze osiągnięcia, które ten zawodnik zanotował w barwach drużyny z Krakowa. Krążków byłoby zresztą więcej, gdyby nie dwuletnia przerwa spowodowana powołaniem do wojska. Podczas nieobecności Wagnera Hutnik sięgnął po mistrzostwo i wicemistrzostwo kraju. Od roku 1992 rozgrywający występował w barwach BBTS-u Bielsko-Biała, z którym sięgnął po brąz mistrzostw Polski. W następnym roku udało mu się wyjechać za granicę, do belgijskiego Desimpel Torhout. Oprócz występów w europejskich pucharach, największym osiągnięciem w tym klubie był dla Wagnera Puchar Belgii. Po czterech sezonach spędzonych na obczyźnie, zawodnik wrócił do kraju, trafiając ponownie do BBTS-u. Potem reprezentował jeszcze barwy trzech innych polskich zespołów – Jastrzębia Boryni, AZS-u Częstochowa i Polskiej Energii Sosnowiec, by ostatecznie zakończyć karierę w 2005 roku w Bielsku-Białej. W ostatnich latach swojej czynnej przygody z siatkówką, Wagner zdobył z AZS-em Częstochowa wicemistrzostwo kraju (2002 rok), a z drużyną z Sosnowca sięgnął po Puchar Polski (2003).

Oprócz bogatej kariery klubowej, Grzegorz Wagner może pochwalić się także całkiem niezłym bilansem reprezentacyjnym. Choć z drużyną narodową rozgrywający nie święcił wielkich sukcesów, dziś ma na swoim koncie 69 występów w biało-czerwonych barwach. Najważniejszym turniejem tego zawodnika były bez wątpienia Mistrzostwa Świata w Argentynie w 2002 roku, gdzie w skutek kontuzji Pawła Zagumnego, Wagner pełnił rolę podstawowego rozgrywającego. Dla Polaków ten turniej rozpoczął się świetnie, gdyż z kompletem punktów wyszli z grupy B, ale potem ulegli w drugiej rundzie Rosji i Portugalii, kończąc rywalizację na 11. miejscu.

Po zakończeniu czynnej kariery sportowej Grzegorz Wagner pozostał przy siatkówce, zajmując się, podobnie jak uczynił to jego ojciec, trenerką. Prowadził zespoły na zapleczu ekstraklasy - Jadar Sport Radom, BBTS Bielsko-Biała, a także drużynę Domex Tytan AZS Częstochowa w najwyższej klasie rozgrywkowej. 1 czerwca 2010 roku został szkoleniowcem kobiecego zespołu BKS Stal Bielsko-Biała, jednak zrezygnował z pracy jeszcze przed zakończeniem sezonu 2010/2011, gdyż z mistrzyniami Polski nie osiągał satysfakcjonujących rezultatów. Następnie prowadził jeszcze w PlusLidze Farta Kielce (sezon 2011/2012), jednak na tym stanowisku zastąpił go dosyć szybko Sebastian Świderski. Krótko po tym wydarzeniu, w czerwcu ubiegłego roku, Grzegorz Wagner został szefem Rady Trenerskiej Polskiego Związku Piłki Siatkowej. W strukturach PZPS działa do dziś. Jutro skończy 48 lat.

 

Komentarze

Komentarz zanim zostanie opublikowany, poddany jest weryfikacji. Jeżeli jego treść nie łamie regulaminu strony, będzie opublikowany.

Brak komentarzy.