Największych sukcesów nie odnosił indywidulanie, lecz w sztafecie. Jan Balachowski, mimo że na swoim koncie ma medale mistrzostw Polski zdobywane w biegu na 400 metrów, lepsze wyniki na tym dystansie notował w rywalizacji drużynowej.
Balachowski urodził się 28 grudnia 1948 roku w Krakowie. W trakcie swojej kariery reprezentował dwa tamtejsze kluby – w latach 1965-1972 Cracovię, a od 1973 roku Wawel. Do największych krajowych osiągnięć tego sportowca należą rekordy Polski w sztafetach 4 x 200 m i 4 x 400 m, a także srebrny (1967) i dwa brązowe medale (1969 i 1970) mistrzostw kraju.
Krakowski biegacz nieźle radził sobie także na międzynarodowej arenie. W latach 1967-1974 reprezentował Polskę 23-krotnie w meczach międzypaństwowych, odnosząc 9 zwycięstw. Największym z jego indywidualnych sukcesów był złoty medal Halowych Mistrzostw Europy (wtedy rozgrywanych jeszcze pod nazwą Europejskich Igrzysk Halowych) w Belgradzie w 1969 roku. Tam Balachowski stanął wreszcie na najwyższym stopniu podium, przyczyniając się do zwycięstwa Polski w klasyfikacji medalowej mistrzostw. Rok wcześniej uplasował się na trzeciej pozycji, przegrywając między innymi z Andrzejem Badeńskim, który pobił w Madrycie rekord świata. Smak medalu halowych mistrzostw poznał jednak już w 1967 roku w Pradze, gdzie polska sztafeta 4 x 2 okrążenia sięgnęła po srebro. Polacy na przełomie lat 60. i 70. należeli do czołówki w tej konkurencji, a nasza drużyna z Balachowskim w składzie sięgnęła jeszcze po 4 złota (1968, 1969, 1971 i 1972) i jedno srebro (1970) w zawodach rozgrywanych na hali.
Rodzima sztafeta nieźle spisywała się także w zawodach przeprowadzanych na stadionie. W 1969 roku w Atenach była czwarta podczas mistrzostw Europy, a dwa lata później w Helsinkach wywalczyła srebrny krążek. Balachowski wraz z kolegami startował też dwukrotnie w igrzyskach olimpijskich. W 1972 roku w Monachium Polacy zajęli piąte miejsce, a cztery lata wcześniej w Meksyku znaleźli się tuż za podium. Wynik, który osiągnęli podczas tamtego biegu, choć nie dał medalu, okazał się rekordem Europy. W Meksyku Balachowski wystartował także na dystansie 400 metrów w biegu indywidualnym, jednak odpadł z rywalizacji w ćwierćfinale, po raz kolejny udowadniając, że lepiej biegało mu się zawsze w sztafecie.
Komentarz zanim zostanie opublikowany, poddany jest weryfikacji. Jeżeli jego treść nie łamie regulaminu strony, będzie opublikowany.
Brak komentarzy.
Nazwa organizacji reprezentującej kraj: Polski Związek Lekkiej Atletyki
Data powstania organizacji: 11 października 1919
Członkostwo w strukturach międzynarodowych: European Athletic Association, Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych – IAAF (1919)
Organizowane imprezy: Mistrzostwa Świata w biegach przełajowych Warszawa (1987), Bydgoszcz (2010)
Najważniejsze daty w historii lekkiej atletyki
koniec XIX w. - powstaje Towarzystwo Gimnastyczne Sokół oraz Park dr. H. Jordana w Krakowie, gdzie propagowano idee sportu
1904 – pierwsze kluby zakładają sekcje lekkoatletyczne
11 października 1919 – powstaje Polski Związek Lekkiej Atletyki
1919 – PZLA wstępuje w szeregi Międzynarodowego Stowarzyszenia Federacji Lekkoatletycznych (IAAF)