Przedwojenna historia Rawicza

2011-12-21, 09:21   A A A   drukuj  

Historia współczesnego sportu w Rawiczu sięga czasów zaraz po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Po 123 latach zaborów i zwycięskim Powstaniu Wielkopolskim 17 stycznia 1920 roku nastąpiło przejęcie Rawicza przez Polaków.

Tworzenie od podstaw struktur życia w mieście było procesem bardzo trudnym i jednocześnie długim. W zakresie sportu funkcjonowały sekcje i koła Towarzystwa Gimnastycznego „SOKÓŁ” mające swój rodowód jeszcze z czasów zaborów. Działacze i członkowie „TG SOKÓŁ” dzięki tradycjom, dorobkowi cieszyli się nadal w Rawiczu dużą sympatią i popularnością. Na 60 członków należących do rawickiego gniazda „Sokoła”, 30 czynnie uprawiało gimnastykę. Czołowymi działaczami Towarzystwa w Rawiczu byli Bernard Murawski, Antoni Maliński, Kazimierz Tomiak, Jan Nowak i Franciszek Oleś. W mieście działało także Towarzystwo Miłośników Pływania, z którego inspiracji – wybudowano jak na owe czasy nowoczesny basen pływacki. Latem służący do kąpieli i pływania (o długości 25 m), zimą był wykorzystywany jako lodowisko. Był zelektryfikowany, posiadał szatnię i przebieralnię, obok boisko do siatkówki i miejsca do opalania.

Początkowo życie sportowe w mieście koncentrowało się wokół powołanego jeszcze w 1923 r. Rawickiego Klubu Sportowego przekształconego później w Kolejowy Klub Sportowy Rawicz.

W 1929 powstała w klubie sekcja tenisa ziemnego. Coraz prężniej rozwijał się sport szkolny, z inicjatywy nauczyciela wychowania fizycznego gimnazjum Kazimierza Cepurskiego powołano w październiku 1931 roku Gimnazjalny Klub Sportowy „SAGITTA”. Pierwszym prezesem został Mieczysław Dziuś.

Od 1932 roku w „RKS-ie” działały nowe sekcje: koszykówki, siatkówki, boksu, pływania, lekkoatletyki, tenisa stołowego, strzelectwa i hokeja na lodzie. Również poza Rawiczem powstawały drużyny sportowe głównie piłkarskie, min. w Sarnowie i Łaszczynie. Pierwszym Prezesem „RKS-u” był Leon Konkol, obok którego działali: Antoni Sobczak, Piotr Polny i Hieronim Gawron. Od 1937 roku trzon Zarządu klubu tworzyli Antoni Jaśkiewicz – prezes, Jan Czechowski, Antoni Nowak, Marcin Hasiński, Edmund Walczak i Kazimierz Cepurski, a w latach 1937/1938 Henryk Świerczewski – prezes oraz dodatkowo Zygmunt Adamski, Feliks Wleklak, Wacław Warot i Edmund Mowiński.

W okresie międzywojennym do wyróżniających się zawodników należeli: piłkarze - bracia Demuthowie, bracia Klemczakowie, Antoni Sobczak, Stanisław Straburzyński, Władysław Drygas, Franciszek Ceglarek, Mikołajczyk, Boguszyk, Łukowski i Janowski, koszykarze: Niedźwiedź, Nadolny, Kuhn, Kamiński i Adamski oraz tenisiści: Łabęda, Makowski, Ignatowicz, Kowalski i Sobczak.

Wybuch II wojny światowej spowodował, że życie sportowe w rawickiem zamarło. Prześladowania, jakim poddani byli mieszkańcy Rawicza przez Niemców nie ominęły również sportowców, zawodników i działaczy. W obozie w Oświęcimiu zginął członek RKS-u Bronisław Nadolny, okupacji nie przeżyli także trzej bracia Klemczakowie: Bolesław, Władysław i Lucjan. Wielu sportowców zostało wysiedlonych do Niemiec, min. Franciszek Ceglarek, Janusz Maruwka i Wojciech Łukowski. Mimo dewastacji, jakiej uległy obiekty sportowe oraz zakazom ze strony okupanta organizowania spotkań sportowych, byli zawodnicy potajemnie spotykali się, aby potrenować i pograć szczególnie w piłkę nożną. Najczęściej dochodziło do tego w Sarnowie, ale również w Łaszczynie i Dębnie Polskim.

Powrót | źródło: e-Rawicz
 

Komentarze

Komentarz zanim zostanie opublikowany, poddany jest weryfikacji. Jeżeli jego treść nie łamie regulaminu strony, będzie opublikowany.

Brak komentarzy.