Załoga składała się z pięciu wioślarzy, a wyścig liczył 42. mile, który trwał od pięciu do piętnastu godzin ciągłego i wyczerpującego wiosłowania, co było uzależnione od warunków pogodowych.  W 1998 roku falkuša został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Innym ważnym wydarzeniem było uczestnictwo chorwackich marynarzy w Austro-Węgierskiej wyprawie na Biegun Północny w latach 1872-1974.

Pisząc o sporcie w Chorwacji nie można zapomnieć o piłce nożnej. Pierwszy międzynarodowy mecz piłkarski, w którym uczestniczyła reprezentacja Chorwacji odbył w 1907 roku (z Czechami). Natomiast Chorwacki Związek Sportowy powstał w Zagrzebiu w 1909 roku. W 1911 roku reprezentacja Chorwacji brała udział pod jego banderą na Mistrzostwach Europy w Turynie.

Najstarszy chorwacki klub piłkarski to Backa, który został założony w Suboticy w 1901 roku. To także najstarszy klub piłkarski w tej części Europy.

Kilka ważnych sylwetek chorwackiego sportu: 

1. Wybitnym chorwackim zapaśnikiem był Marijan Matijevic, który podróżując po całym świecie, wykazywał swoją niezwykłą siłę fizyczną (zginał metalowe pręty, rozłupywał kamienie), robił to m.in. w Chinach i Japonii. Matijevic był osobą bardzo popularną, co widać na przykładzie tysięcy artykułów opublikowanych na całym świecie w języku angielskim, niemieckim, francuskim, włoskim, hiszpańskim, arabskim, tureckim, chińskim, japońskim i wielu innych. W USA spiker nazwał go austriackim sportowcem, jednakże Matijevic szybko go skorygował, mówiąc:  „Drodzy państwo, nie jestem Austriakiem, urodziłem się w Chorwacji i jestem z tego dumny.”.

2. Rudolph Matz (1901-1988), słynny wiolonczelista i pedagog muzyczny, profesor na Uniwersytecie w Zagrzebiu, był najwyższej klasy chorwackim sportowcem. Jako sprinter zdobył pierwsze miejsce w Pradze w 1921 roku, pokonując także niemieckich sprinterów. Był rekordzistą Chorwacji na 100 ( przez 11 lat), 200, 4x100 i 400 m. Podkreślał, że praca pedagoga muzycznego jest podobna do pracy trenera.

3. Franjo Mihalic rozpoczął aktywną karierę sportową w okresie Niezależnego Państwa Chorwackiego (1941-1945), a po 1945 roku przeniósł się do Belgradu, tak jak wielu innych najlepszych chorwackich sportowców. Zdobył on srebrny medal podczas maratonu na Igrzyskach Olimpijskich w Melbourne (1956).

4. Matija Ljubek, chorwacki kajakarz. Zdobył złoto olimpijskie w Los Angeles i Montrealu. W 1979 roku został wybrany jako najlepszy sportowiec Jugosławii.