ZNAJDŹ NA STRONIE:

Antoni Kolczyński

A A A

Imię i Nazwisko: Antoni Kolczyński
Data urodzenia: 25 sierpnia 1917
Miejsce urodzenia: Zdunowo
Data śmierci: 19 czerwca 1964
Miejsce śmierci: Warszawa
Profesja: bokser
Dyscyplina sportowa: boks

pseudonim "Kolka"

Przebieg kariery zawodniczej:

reprezentował barwy klubowe: YMCA Warszawa (1934-1936), Fort Bema (1937), Syrena Warszawa (1938-1939), MKS Grochów (1945-1948), Gwardia Warszawa (1949-1952)

Sukcesy jako zawodnik:

Indywidualny Wicemistrz Polski w wadze półśredniej (1937)
Indywidualny Mistrz Polski w wadze średniej (1946, 1947, 1950, 1951)
Drużynowy Mistrz Polski, Gwardia Warszawa (1949/50)
Mistrzostwa Europy, Dublin (1939) w wadze półśredniej - zajmuje 1. miejsce, Dublin (1947) oraz Mediolan (1951) - bez sukcesów
Igrzyska Olimpijskie, Londyn (1948) w wadze średniej - odpadł w drugiej rundzie przegrywając z Urugwajczykiem Dogomarem Martinezem 1:2
(1937-1950) - 22-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych - 16 zwycięstw/6 porażek
zadebiutował w reprezentacji kraju, nokautując znanego Norwega Rudolfa Andreassena
ostatnią walkę stoczył (21 września 1952)
stoczył 238 walk - wygranych 216/przegranych 22
(1938) - zwyciężał w pojedynkach z całą europejską czołówką. Wśród pokonanych był wicemistrz olimpijski, Niemiec Murach, z którym wygrał dwukrotnie, dwukrotnie i to przez nokaut zwyciężył Irlandczyka Clancy, wygrywał także z Włochami: Binazzim, Pittorim, Garbariną
(20 maja 1938) - w hali Chicago Stadium gdzie zasiadło 22 tys. 234 widzów, podczas meczu bokserskiego Stany Zjednoczone - Europa - Kolczyński pokonuje Jimmy`ego O`Malleya, Amerykanina, który miał na swoim koncie 100 wygranych walk i żadnej przegranej. Po tej wygranej dostał propozycję zawodowego kontraktu w USA, miał ponoć zarobić 300 tys. dol. w trzy lata.
jak jedna z legend warszawskich mówi "Kolka" odmówił, twierdząc, że "na Pradze czekają na niego kumple", a w rzeczywistości przyjęcia propozycji odradził mu Feliks Stamm
stoczył trzy pojedynki w Poznaniu, Budapeszcie oraz w Warszawie ze słynnym László Pappem, wszystkie przegrane - był jednym z nielicznych na świecie pięściarzy, któremu udało się powalić na deski legendarnego pięściarza. Do historii naszego boksu przeszła walka rozegrana w Warszawie (1950). Kolczyński w pierwszych dwóch rundach był siedmiokrotnie liczony, nokaut "wisiał w powietrzu", nikt nie dawał mu żadnych szans. Jak głosi kolejna legenda zawodnik stanął na ringu pijany po całonocnej imprezie, a w przerwach między starciami koledzy poili go mlekiem, by jakoś doprowadzić Kolczyńskiego do normalnego funkcjonowania, zapewne nie sztuczki z mlekiem, a otrzymane ciosy sprawiły, że zawodnik trzeźwiał i w trzecim starciu sam przypuścił huraganowy atak na Pappa, posyłając go dwukrotnie na deski, po których mistrz olimpijski słaniając się na nogach, wisiał na linach i tylko cudem dotrwał do ostatniego gongu

Nagrody i wyróżnienia:

w plebiscycie Przeglądu Sportowego na najlepszego sportowca Polski (1938) - zajmuje 2. miejsce
pośmiertnie uhonorowany nagrodą im. Aleksandra Rekszy (1994)

Uwagi: